Koncepcja zagospodarowania terenu strefy wejściowej historycznej części kampusu Politechniki Gdańskiej – III miejsce w konkursie architektonicznym

Przyjęta koncepcja polega na wydobyciu i aktywizacji potencjału drzemiącego w zastanej historycznej przestrzeni strefy wejściowej budynków Politechniki Gdańskiej oraz zakłada przywrócenie jej nie tylko społeczności akademickiej, ale i miastu – Gdańsku. Wysoka jakość projektowanej przestrzeni publicznej dostosowuje się do zabytkowego otoczenia. Ideą przyjętej koncepcji jest chęć utworzenia powiązań obszarów zieleni  – pobliskich parków, które niczym punkty połączone są „falą” z roślinnością iaciągami pieszymi. Projektowany teren, zgodnie z rangą budynków  (m.in. Gmach Główny), stanowi jednocześnie epicentrum tych powiązań. Dzięki  nowemu układowi zieleni kampus przełamuje swoją izolację i ściślej wiąże się zaprzestrzenią miasta. Poza powiązaniami zewnętrznymi koncepcja respektuje i zachowuje osie kompozycyjne, takie jak podkreślona przez obecność alei drzew ulica Narutowicza prowadząca do Gmachu Głównego, a także pozwala na powrót do myśli historycznego układu zieleni.  Poza wartością dodaną – falą zieleni, zaproponowane zostało odtworzenie alei drzew, poprzez wykorzystanie  istniejącego starodrzewu i uzupełnieniu o nowe nasadzenia. Aleja ma na celu podkreślać rdzeń i główny ciąg pieszy historycznej części kampusu Politechniki Gdańskiej.

Ważnym elementem koncepcji jest plac przed Gmachem Głównym. Otwarta powierzchnia bruku stanowi  doskonałe przedpole widokowe tego niezwykłego budynku oraz umożliwia spotkania o charakterze grupowym. Na co dzień, gdy na placu nie odbywają się wydarzenia z udziałem licznej społeczności akademickiej, plac uatrakcyjnia tryskająca fontanna, której dysze zamieszczone są na poziomie nawierzchni. Może ona działać wywołując efekt fali wodnej (modyfikacja wysokości strumienia wody i czasu działania poszczególnych dysz)lub jako statyczne punkty (stały czas działania dysz, stała wysokość strumienia wody). W razie potrzeby istnieje możliwość jej całkowitego wyłączenia. Obecna na placu od strony elewacji zieleń niska (trawnik) ukształtowana na wzór historycznej, otoczona została żywopłotami bukszpanowymi. Po zmierzchu teren dodatkowo zdobi podświetlenie fasad budynków gmachu i fontanny (oprawy oświetleniowe LED montowane bezpośrednio przy dyszy), iluminacje drzew oraz latarnie historyczne. Linie świetlne (lampy LED) o ciepłej barwie podkreślają zieleń o układzie historycznym, aapunktowe światła o białej barwie skrzą się w miejscach łączenia fali zieleni z przejściami dla pieszych. Takie rozróżnienie zastosowano w pozostałych częściach terenu.

W zielonej koncepcji wyodrębnione zostały różne atrakcyjne strefy funkcjonalne – zielony plac (między budynkami Wydziału Elektrotechniki i Automatyki oraz Wydziału Mechanicznego) oraz plac rekreacyjny pomiędzy budynkami chemii. Oba te miejsca są częścią zielonej fali, ale mają zróżnicowany charakter. Pierwsze jest przestrzenią kameralną, zamkniętą ścianami budynków i koronami drzew, natomiast drugie sprytnie łączy funkcje ciągu pieszego, drogi pożarowej oraz otwartej, słonecznej przestrzeni do spotkań. Miejsca, gdzie można odpocząć, są subtelnie osłonięte przez falę wysokich, szumiących traw i innych roślin ozdobnych.

Koncepcja zakłada zredukowanie ruchu samochodowego.

Skład zespołu konkursowego:
arch. kraj Marta Migaj
arch. kraj. Julianna Gorczyńska (4Landscape)

Współpraca:
arch. Wojciech Kolesiński (PPWK)
arch. Piotr Anczakowski (PPWK)
arch. Magdalena Chrześcian (PPWK)